Vanaf begin januari 2006 tot 20 november 2020 woonde ik in Nijmegen. Het laatste jaar was al bijzonder omdat sinds 18 maart mijn dochter, haar man en hun dochtertje Mila bij me in woonden vanwege corona. Zij waren weggevlucht uit Mexico, vooral omdat de kinderopvang dicht was gegaan en ze merkten hoe moeilijk het was om te werken met een baby in huis. Mila was toen 4,5e maand. Ik zorgde voor haar, zodat zij konden werken, vanuit huis. Het huis was er net groot genoeg voor. We sprongen efficiënt met de kamers en onze tijd om en hadden zo een leuke tijd met elkaar. Ze gingen op zoek naar een huis in Amstelveen en waren daar ook bijna gaan wonen tot ze doorkregen dat het financieel niet haalbaar was om hun bedrijf in Nederland te vestigen. Over een jaar of 3 a 5 wel, waarschijnlijk; het idee is dat ze dan terugkomen, definitief.
Aanleiding om te verhuizen vanuit Nijmegen waren ook mijn kleinkinderen: Arthur (6) en Alec (1) in Wassenaar. Toen ik erover aan het nadenken was, zomer 2020, zouden mijn dochter en haar gezin nog in Nederland blijven en in Amstelveen gaan wonen. Ik zocht vanuit een stacaravan in Wassenaar op camping Duinhorst,net zolang tot ik een huurappartement vond met geringe reistijd tot beide huizen.
In het appartementencomplex Raephorst is het 7 minuten fietsen naar Arthur en Alec; en een half uur met de auto naar Mila. Met de trein (station Voorschoten) is het een half uur en dan nog 15 minuten fietsen naar Voorschoten en ook 15 minuten vanaf Amsterdam Zuid-WTC.
Vanuit Nijmegen is het 2 uur reizen naar beide steden. Niet leuk meer. Ook omdat het soms om gewoon kleine praktische hulp gaat: even opvangen na school of bij ziekte. Bij het leven op de camping merkte ik al hoe fijn het is om dichtbij te zijn en dan ook zo weer terug in mijn eigen omgeving.
Verschillende redenen had ik om mijn koophuis te verhuren in plaats van te verkopen:
dan kan ik makkelijk terug, mocht de situatie veranderen ( bijvoorbeeld als mijn kinderen zouden emigreren)
ik heb een bijzonder goed geisoleerd huis en hierdoor en door tal van andere kleine maatregelen extreem lage energiekosten (5 euro per maand) en wilde anderen graag de gelegenheid geven hier een tijdje in te wonen, ter inspiratie.
met de inkomsten uit de verhuur zou ik mijn eigen huur kunnen betalen.
Er zat geen hypotheek meer op, ik hoefde het aan niemand voor te leggen.
Ik probeerde eerst een commerciële verhuurder te interesseren: 123wonen, maar in een eerste telefonisch gesprek bleek al dat wij heel anders denken over woongenot: de lage energiekosten was voor hen niet interessant, wel dat er geen verwarming op de slaapkamer was. Dat kon echt niet.
Ik vroeg vooral om advies voor een verhuurprijs en ook wat ze aanraadde: gemeubileerd of gestoffeerd? Ze zei toe een mail te sturen, maar dat duurde weken.
Toen had ik het huis al op Marktplaats aangeboden met een huurprijs van 1400 euro en deels gemeubileerd, met verwijzing naar https://1energiezuinighuis.nl/te-huur/ (met inmiddels geactualiseerde foto's, eerder stonden er de foto's zoals hier rechts op)
Er kwamen 3 geïnteresseerde stellen op af; die het uiteindelijk alle 3 niet wilden om goede redenen. (en nog een paar die niet de moeite hadden genomen om de website te bekijken en die ik zelf afschreef als onvoldoende geïnteresseerd)
Via huizenbalie kon ik goedkoop en eenvoudig mijn tekst en veel foto's aanleveren, ik mocht zelfs nog wat wijzigen; huizenbalie plaatste het op Funda. Ik hoorde dat Funda nu ook de huurhuizenmarkt op wilde en daardoor de grote hoeveelheid foto's toestond. Ik verhoogde de huurprijs naar 1600 euro met het idee, dat je altijd nog kon zakken in prijs.
Dit leverde me na een week het 4e stel mensen op: een jong gezin, duurzaam levend; ze hadden een huurhuis nodig voor één jaar en kunnen mogelijk ook weer voor nieuwe huurders zorgen na dat jaar.
In dit jaar gaan ze een oude schuur verbouwen tot woonhuis, ook met buitenisolatie en laag energieverbruik.
En nu voelde ik nóg een goede reden om te verhuizen: in een eengezinswoning hoort ook eigenlijk een gezin te wonen en niet een alleenstaande.