Embedded Files
Elke dinsdag sinds 6 april 2021 werk ik hier mee, onder leiding van boer Paul van Steijn. Plaatjes kan je groter zien, door er met rechts op te klikken en dan te kiezen voor Afbeelding openen in nieuw tabblad.
Heel leerzaam, want heel andere tuindersgrond en locatie dan in Nijmegen of Ouderkerk aan de Amstel. Het grondwater stond hier oorspronkelijk op slechts 40 cm diepte. Paul heeft het met mulchen en losmaken ed kunnen ophogen naar 50 cm. Maar het is nog steeds erg hoog. De grondsoort is zand, duinzand denk ik. Altijd wat vochtig door deze hoge grondwaterstand. Paul begon hier 5 jaar geleden, dus begin 2016, hiervoor zat er een bloembollen teler. Enorm veel onkruid; de bloembollenteler zou niet veel aan onkruid wieden gedaan hebben, dat is niet nodig voor bloembollenteelt. Het land mag gerust een groot deel van het jaar braakliggen. (en dan misschien spuiten tegen het onkruid en bemesten?) Het bleek geen ideale start. Hij heeft het laten uitzoeken en leerde dat er 2000 verschillende zaadjes per m2 aan zaadbank liggen. Hij beschikt over een grote tuin aan de zuidkant van de weg, en een kleiner perceel aan de noordkant. Heermoes was rijkelijk aanwezig en heeft hij op het grote perceel al goed onder de knie, het is bij te houden. Het zit er nog heel veel aan de noordkant en ook daar moet hij nog een strijd leveren: de wortels voorzichtig volgen (met een riek de grond voorzichtig los maken) en met de hand uittrekken.
Ik begon met schoffelen op een kaal stuk terrein, er hadden al meerdere mensen voor mij geschoffeld en ook na mij is dat nog door anderen gedaan. Zo snel komt er toch weer onkruid op.'s Ochtends schoffelen op een zonnige dag, dan droogt het vanzelf en sterft.Als een stuk grond schoon is, en hij heeft het nodig, brengt hij er een dunne laag compost op. Compost had hij besteld, vroeg in het voorjaar, meer dan andere jaren en mogelijk heeft de leverancier hierdoor wat minder mooie, uitgewerkte geleverd. Ook het koude voorjaar heeft het composteringsproces vertraagd, waardoor Paul wat teleurgesteld raakte over de kwaliteit: de planten staan er wat zielig in. Bij nog niet goed verwerkte compost zijn er nog teveel schimmels en bacteriën aan het werk om de compost te verwerken en komen er minder voedingsstoffen ten goede aan de planten. Maar ook de kou kan invloed zijn op de groei. De compost houdt de grond bedekt, warm, droog; onkruidzaden ontkiemen er minder makkelijk.
https://moestuincursus.nl/almanak/algemeen/onkruid-wieden/ betoogt hetzelfde, elke week schoffelen. Hoe anders dan ik zelf gewend ben vanuit de permacultuur!
1e dag, 6 april, geschoffeld
Een andere klus was het wieden met de hand van onkruid tussen de kleine aardbeiplantjes: ieder sprietje moest eruit, plantje voor plantje. Voorzichtig trekken, zonder gereedschap: de grond mag niet worden omgewoeld vanwege al die zaadjes die er nog onder liggen.
Hij had gelukkig wel heel fijne kniebeschermers.
Ik wiedde ook onder de kleine tegeltjes die hij her en der had liggen en waar het heel vochtig was. Maar dat bleek niet de bedoeling: dat was lastig onkruid die hij met urine had besprenkeld. Goed, nu weet ik dat ook waar de inhoud van zijn simpele, maar zeer effectieve toilet in terecht komt. Je wordt nl geacht te plassen in het voorste deel, waar een trechter de urine opvangt (mannen moeten zittend plassen). Dat is niet moeilijk trouwens.
Ook verplaatste ik eens het groenafval van de knolcapucien; dat had de winter aan de kant van de tuin liggen drogen en diende nu als mulch voor het kolenveld. Ook hier moest ik heel voorzichtig zijn met verspreiden van mogelijk onkruid zaad: de kruiwagen echt zo dicht mogelijk bij het groenafval brengen; het zand uitkloppen en pas dan in een krat op de kruiwagen. Verspreiden deed Paul zelf, later.
Na droogte was een andere klus om water te geven. Op het middenpad heeft Paul putten gemaakt met 2 tredes, waar je met een gieter water kan halen. Gieten moet echt op en rond de plant en niet er buiten. Je wilt het onkruid geen kans geven. Ook leerde hij me dat ik de broes er beter omgekeerd op kan doen, dan hoefje minder te tillen. Er zijn loopinstructies om het verspreiden van onkruidzaad via je schoenen te voorkomen. Voeten vegen en alleen lopen via dit middenpad. Dat is niet altijd de snelste weg!
Andere klus: het kruidenbed schoonmaken. Ik gebruikte hiervoor mijn grenilette (die had ik hem willen uitlenen), maar daar was hij niet zo enthousiast over. Ik moest hem toch maar weer mee naar huis nemen. Dit was echt een enorm verwilderd bed met diepgewortelde grassen en ook hier heermoes. Grappig, ik kende dat nog niet in slechts de ondergrondse versie: een zwarte wat elastische wortel met knopen.
Koffie en lunchtijd zijn gezellig, tot nog toe altijd in de zon; Elly neemt vaak wat lekkers mee, Paul zorgt voor koffie. Ik heb thee mee. We wisselen ervaringen uit en het is even lekker zitten.
Oogsten/zelfplukken:
Sinds 20 april, vooral uit de kas. Er staan vlaggetjes bij de planten: oranje (oogst spaarzaam) en wit (oogst normaal).
Uit de kas: snijbiet, mizuna, heel grote spinazie, raapstelen, eikebladsla, winterpostelein
Buiten: rabarber (3 stelen per keer), egyptische ui, zuring, broccoli bloemknopjes, Brave Hendrik
Thuisgekomen was ik alles en snijd klein en dan gaat het in bakjes de koelkast in, zodat ik er nog dagen van kan eten. Erg lekker!
26 april: hij had mulch nodig voor zijn bloemenperk en de klimop woekerde te veel aan de zuidkant bij de sloot en in de bomen aldaar. Met ons 3en (zijn zus Elly (70+) en haar partner, die ook elke dinsdag komen) trokken en knipten we de klimop zoveel mogelijk af. Ik hoorde van hem over woerden die vrouwtjes eenden verdrinken; ik kende het verhaal nog niet; het betreft wilde eenden
Page updated
Report abuse